neden yasar ki insan dunyada

Neden Yaşar Ki İnsan Dünyada?(!)

    İnsanlar,neden ya da niçin yaşar ki dünyada?''yaşamak isterler''diye sormuyorum,''yaşarlar''diye soruyorum.Çünkü hiç birimize yaşamaya başlamadan önce dünya anlatılıp,yaşamak isteyip istemediğimiz sorulmadı.İstem dışı yaşıyoruz yani!
    Anne rahmine bırakılan bir ''damla'' ile yaşamaya başladı insan.Ne olacağını,yaşadığını ve hatta insan olduğunu bilmeden yaşamaya başladı.Bir süre,anne rahminde yaşadı insan,o küçük dünyasında,vücudu insan şeklini alıp,organları ve beyni oluşana kadar.Beyni oluşmadan önce,düşünemezdi insan,peki ya beyni oluştuktan sonra?Beyni ve vücudu tam gelişmiş insanlara bakıyorum da,''tam'' oldukları halde içlerinde düşünemeyen insanlar var.Ama yaşıyorlarya,anne rahminde de yaşıyorlardı işte...Küçük dünyasında işi bitince,orası küçük gelmeye başladı insana ve daha büyüğünü istedi...Sonunda,ciğerlerine daha önce hiç çekmediği havayı çekti insan.Bu kendisine acı veriyordu önce ve hep ağlıyordu ama alışınca içine çektiği havaya,yaşamaya başladı büyük dünyasında...Aklı başına,yaşı bluğa gelinceye kadar,anne ve babasının o sımsacak ellerinde tam bir ''insan'' gibi yaşadı.Sonra sormaya başladı kendi kendine:'Niçin yaşıyorum ki ben bu bazen cennet bazen cehennem olan dünyada?'Belki, kendi eliyle bu dünyayı cennet ya da cehenneme çevirdiğini bilmeden...
    Size soruyorum şimdi bu soruyu,daha önce sormadıysanız veya unuttuysanız artık bu soruyu:'Niçin yaşar ki insan dünyada?'İyi bir eğitim alıp,güzel bir kariyer yapmak;paralı bir iş bulup,para kazanmak;güzel bir eş bulup,rahat bir hayat sürmek için mi?Yoksa,bunların hepsini ya da bir kısmını yapıp sonra ölmek için mi?Belki,yaşamak için başka nedenleriniz de vardır.Fakat günümüz dünyasında,diğer bütün nedenler bu saydıklarıma çıkıyor.Gerçekten,insan başka ne için yaşar ki?...
   Bence,dünyanın en mutlu insanı aramızda olsa ve şöyle bir konuşma geçse aramızda:
   'Koskocaman bir hayat yaşadınız ve bu hayatta istediğiniz ve istemediğiniz şeyler oldu.Uzun ve meşakkatli bir yol izlediniz.Bu yola istemeden girdiniz belki ama bu yolu öğrenince nasıl yürümeye devam etmek istediniz?'
   'İstemeseydim ne olacaktı ki?'diye soracak bize o da.Biz de:
   'Eğer yaşamıyorsanız,yoksunuz!' diyecektik.'Yani ''var'' olmak mı yoksa ''yok'' olmak mı istediğini soracaktık.
   Bunun cevabı herkese göre değişir.Ama gerçekte mutlu olabilmişse insan ve gerçekten insanlığın asaletinin farkına varabilmişse;cevabı geçen yüz yılın aliminin dediğinden farklı olmazdı:''Yok olmaktansa,ilelebet cehennemi yeğlerim...''
   Evet,hepimiz varız ve yaşıyoruz.İstesek de istemesek de...Fakat yanlış şeyler için yaşıyoruz.Yaşlanıp,ölüm korkusundan başka bir şey düşünemediğimiz zaman ya da bu sebebleri düşünmek için çok geç olduğu zaman,işte o zaman anlayacağız belki ne için yaşamamız gerektiğini...
   'Peki,niçin yaşamalıyız?'diye sormaya başladıysanız kendi kendinize,cevaba çok yaklaştınız demektir.Aklı selim olan insana yeter bir cevap veriyorum ben kendimce,gerisi size kalmış bir şey:''Bize hiç bir zahmet çıkarmadan,bizi yaşatan için yaşamalıyız...

MeFENDİ

(Eski)